Geschiedenis

Op dezelfde plek waar nu de huidige Ned. Herv. Kerk staat, heeft al eeuwenlang een kerk gestaan. Het bouwjaar van die kerk is niet bekend, maar we weten wel dat er in de veertiende eeuw al een kerk in Westerlee stond. Naast de kerk in westelijke richting stond rond 1725 een klokkenstoel. De kerk werd al in vroegere eeuwen door de bewoners van Wester- en Heiligerlee gemeenschappelijk gebruikt. Oorspronkelijk behoorden de kerk en de pastorie aan het klooster van Heiligerlee. Het collatierecht werd in 1770, overgedragen aan de kerkgemeente Wester- en Heiligerlee. Omstreeks 1776 ontving de gemeente een eenmalig bedrag van 9000 gulden voor het stichten van een nieuwe kerk. Op 19 mei 1777 vond de inwijding plaats door de pas benoemde predikant Abraham Zuidema. De huidige kerk is een zaalkerkje met rondboogvensters, die versterkt worden door aan de voet uitgezwenkte pilasters. Het interieur dateert nog grotendeels uit de bouwtijd. Het wordt overdekt door een houten tongewelf, dat boven het hoofdgestel van de pilaster begint.

De oudste grafsteen uit 1623 bevindt zich vlak voor de prachtig rijkbesneden gelakte preekstoel in Lodewijk XVI stijl. Op de preekstoel zijn zinnebeelden (symbolische) vrouwenfiguren, binnen versierde omramingen, op de kruippanelen te zien. De trap en het achterschot vertonen vrijere motieven.

Het orgel werd in 1873 gebouwd en geplaatst door P. van Oeckelen. Daarvoor had men een oud kabinetsorgel, dat in 1783 gemaakt werd door I. Peters. Dit werd aangeschaft  in 1817.

Het uurwerk in de toren is voor de tweede wereldoorlog gemaakt door de gebr. Van Bergen uit Midwolda. Naderhand heeft hetzelfde bedrijf het torenuurwerk nog een keer gerestaureerd. Het kleine slagklokje uit 1784 heeft een diameter van 46 cm en hangt in de houten torenspits. Het is gegoten door Claude Fremy en diens neef Mammeus Fremy Heidefeld, beiden afkomstig uit Duitsland. Verder heeft het twee randversieringen, voorstellende vruchten en bladeren.  In de noordwand van de toren bevindt zich een eenvoudig pilasterpoortje met een rijk versierd beeldhouwwerk. Hierboven bevindt zich de figuur van St. Joris die de draak verslaat.

Kerk

Het huidige kerkgebouw stamt uit 1776.

Daarvoor stond er ook al een kerk. Het bouwjaar daarvan is onbekend. Het is wel bekend dat deze in de 14e eeuw er al stond en ook dat ze kleiner was dan de huidige kerk.

De kerk behoorde vroeger aan het klooster te Heiligerlee. De naam St. Joris kerk vindt daar vermoedelijk ook zijn oorsprong uit.

Op 20 mei 1776 is de oude kerk afgebroken en begon men met de bouw van de nieuwe. Op 19 mei 1777 vond de inwijding plaats door ds. Abraham Zuidema. Zijn naam staat ook vermeld op het witte opzetstuk boven de ingang aan de toren.

Orgel

Het orgel is gebouwd door P. van Oeckelen in 1873.

Daarvoor stond er een kabinetsorgel uit 1783, gemaakt door I. Peters en aangeschaft in 1817. Dit orgel is later naar verkocht en naar de Verenigde Staten gegaan. (University of California, Berkely, USA).

Het huidige orgel heeft een unieke trompet. Er zijn weinig kerkorgels die een dergelijke mooie, heldere en zuivere trompet bezitten. Door orgelkenners wordt het Van Oeckelen orgel uit Westerlee geroemd en men zou zeer blij zijn als dit orgel zou worden gerestaureerd.

Preekstoel

De preekstoel is van eind 18e eeuw en rijk besneden aan houtsnijwerk. Stijl: Lodewijk XVI.

De afbeeldingen zijn typerend voor de tijd en uniek in Noord Nederland. Vanwege de toename van de vrijzinnigheid zijn de afbeeldingen niet het gebruikelijke Geloof, Hoop en Liefde. Het voorste paneel (moeder en kinderen) stelt de Liefde voor, de andere afbeeldingen zijn allegorische afbeeldingen.

Klokken

De oorspronkelijke grote luidklok in de toren was van 1760. Deze was gegoten in Enkhuizen door J. Borchardt. In 1943 hebben de Duitsers de klok gestolen en omgesmolten voor oorlogs -doeleinden.

In 1947 goot Van Bergen te Heiligerlee een nieuwe luidklok (400 kg zwaar, diameter 86 cm).

Boven in de toren hangt nog de oorspronkelijk kleine slagklokje, die verbonden is met het uurwerk. Deze is van 1784 en gegoten door Claude Fremy en Mammeus Fremy Heidefeld uit Duitsland.